۱۳۸۹ تیر ۱۳, یکشنبه

دوستی های سطحی!
دشمنی های بی دلیل!
تخریب های خاله زنکی!
روراست نبودن حتی با خود!
به لجن کشیدن آرمانها!
مملکت بیمار! روابط بیمار! عشق های بیمار! ........


به این می اندیشم که چه میتوان کرد

۴ نظر:

ليلاجعفري گفت...

سلام
چه جالب!
خيلي دلم ميخواست ببينم نويسنده "حرومزاده ها من هنوز زنده ام..."كيه؟!
و ازش بپرسم برا چي اين عنوان رو انتخاب كردي؟
پس تويي!
الان ديگه ميدونم نويسنده كيه و مهم نيست كه چرا اين عنوان رو انتخاب كرده !

وحيد گفت...

ببخشيد شما با عبدالمالك ريگي چه نسبتي دارين ؟
البته سو تفاهم نشه .
جواب شعرت : توي لجنزار بعضي وقتا گلهاي قشنگ هم رشد ميكنه.
البته نه تو هر لجنزاري .
موفق باشي

ابوذر گفت...

سلام رفیق
دوستی های سطحی!:
به قول محمود تمام روابط آدمها و تمام دوستی ها قرار دادی هستن ( خوب باشن ! اما لذت بخش هستن )
دشمنی های بی دلیل!:
دشمنی بی دلیل نیست ، همون تضادی هست که در عمل بالا میگیره
تخریب های خاله زنکی!:
تخریبی وجود نداره چون اگه درست درک بشه سازنده هست ، ادم همیشه در معرض آزمون هست .
روراست نبودن حتی با خود!
به لجن کشیدن آرمانها!:
آرمان اگه آرمان باشه بدون تعصب هیچ وقت به لجن کشیده نمیشه متعالی تر میشه پخته تر میشه
مملکت بیمار! روابط بیمار!:
بیماری مملکت از مردم اون هست چیز ذاتی نیست
عشق های بیمار:
عشق به خودی خود بیماره عشق سالم نداریم ، به دنبال فراتر از عشق باش


همیشه به دنبان شدن باش نه بودن
این یعنی دیالکتیک
تو بهتر می فهمی

منجر به زن گفت...

تیتر وبلاگ من و یاد نوشته های خالد رسول پور انداخت و نمیدونم چرا فکر کردم داستانی با این نام هم بایدازش خونده باشم و اینطورنبود..

با نظراتت تا حدی موافقم ولی به این هم معتقدم (گاه انچه مارا به حقیقت می رساند خود از ان عاریست)